Jarenlang stonden pianist Esbjörn Svensson, bassist Dan Berglund en drummer Magnus Ostrom met hun trio, kortweg E.S.T. genoemd in de schijnwerpers en werden de Zweden het rolmodel voor het moderne pianotrio met name doordat ze alle drie een gelijkwaardige rol speelden. Het trio werd zodoende een referentiepunt voor diverse piano trio’s wereldwijd. Dat eindigde abrupt met het fatale duikongeluk van Svensson in 2008. Vlak voor zijn overlijden nam hij thuis een aantal nummers op met professionele apparatuur, zijn echtgenote Eva legde het vast op een harde schijf en bewaarde het. Nu zo’n 10 jaar later besloot zij samen met Åke Linton, geluidstechnicus van E.S.T., om na beluistering het materiaal uit te brengen en daar mogen de jazzliefhebbers uitermate blij mee zijn want het klinkt fantastisch ! Svensson maakte al eerder solo opnames samen met o.a. Bobo Stenson, te horen op het album Solo Flights op Fairground in1997.

Opvallend is wel dat zijn spel hier veel romantischer en melodieuzer overkomt dan met het trio. De invloed van het solo werk van Keith Jarrett is te horen evenals dat van Bill Evans. Het is belangrijk om te weten dat deze muziek vooral bedoeld was voor Esbjörn zelf en/of als studiemateriaal voor het trio. Eva Esjbörn gaf de 9 nummers de naam van het Griekse alfabet in de wetenschap dat Esbjörn erg geïnteresseerd was in de historie.

Het eerste nummer “Alpha” geeft direct de muzikale inhoud weer van dit album, gevoelvolle klanken die een dromerige sfeer oproepen, toch wel behoorlijk afwijkend van de muziek van E.S.T. De verstilde klanken van ”Beta” doen mij denken aan de muziek van Claude Debussy (préludes) maar daar mag een ieder een eigen mening over hebben. Het ritmisch sterke “Delta” zou een voorstudie kunnen zijn voor het repertoire van E.S.T. In “Theta” spelen de klassieke achtergronden van Svensson een rol , het geeft een impressie van Bach waarna het toch weer jazz wordt middels de typerende akkoorden van Svensson die de klassieke invloeden verdunnen en doen vergeten. In het afsluitende “Iota” herken ik Eric Satie, kortom een amalgaam aan invloeden maar het is en blijft ontsproten aan het brein van de betreurde pianist Esjbörn Svennson. Een ware ontdekking deze negen composities die in geen enkele jazz verzameling mag ontbreken.

Jan van Leersum.